[miptheme_dropcap style=”normal” color=”#4d4d4d” background=””]M[/miptheme_dropcap]eqë jemi në prag të Muajit Ramazan, ku shtohen lutjet, adhurimet, pendimi dhe kthimi nga All-llahu i Madhëruar dhe feja e Tij, më lejoni të sjell në vëmendjen tuaj një material të shkurtër mbi vlerën e duasë, sidomos pas namazeve ditore, nga fakihu dhe muhadithi i shquar Shejkh Muhammed Hashim Et-Tettevi Es-Sindi (1104-1174 h.), me përkujdesjen e dijetarit të shquar Shejkh Abdulfettah Ebu Guddeh (1336-1417 h.).
KAPITULLI I PARË
ORIGJINA E DUASË PAS NAMAZEVE OBLIGATIVE ËSHTË SYNET I PËLQYER
– Hadithe të transmetuara në këtë kapitull –
I mbështetur në All-llahun e Madhëruar, them:
1. Transmetohet nga Tirmidhiu në “Sunen-et” e tij, Nesaiu në “Amelul-jeumi vel-lejle”, nga Ebu Umame El-Bahili (r.a), që thotë: E pyetën, o i dërguar i All-llahut, cila është duaja që dëgjohet më shumë? Tha: “Pjesa e fundit e natës dhe pas namazeve obligative”.
Dijetari i shquar Abdulhak ed-Dehlevi, thotë: “Në dukje, shprehja: “pas namazeve ditore”, ka për qëllim lidhjen e duasë me përfundimin e farzit.
2. Transmetohet nga Bukhariu në “Et-Tarikhul-Eusat”, nga El-Mugire ibn Shu’be (r.a), se: “Resulull-llahu (a.s) bënte lutje pas çdo namazi…”
3. Transmetohet nga Muslimi, nga Thoubani (r.a), që thotë: “Kur Resulull-llahu (a.s) mbaronte namazin, i kërkonte falje All-llahut, tre herë, pastaj thoshte: All-llahumme entes-Selamu ve minkes-Selamu tebarekte ja Dhel-Xhelali vel-Ikram”.
E kanë pyetur Euzaiun, njërin prej transmetuesve të këtij hadithi: Si kërkohet falje? Është përgjigjur: “Të thuash: Estagfirull-llah, estagfirull-llah, estagfirull-llah”.
4. Transmetohet nga Bukhariu dhe Muslimi në “Sahih-ët” e tyre, nga Ebu Davudi dhe Nesaiu në “Sunen-ët” e tyre, nga El-Mugire ibn Shu’be (r.a), që thotë, se: “Resulull-llahu (a.s), kur kryente namazin thoshte: La ilahe il-lall-llahu vahdehu la sherike lehu, lehul-mulku ve lehul-hamdu ve huve ala kul-li shej’in kadir. All-llahumme la mania lima a’tejte, ve la mu’tije lima mena’te ve la jenfau dhel-xheddi minkel-xheddu”.
Në një transmetim të Bukhariut, se: “Resulull-llahu (a.s) i thoshte këto fjalë pas çdo namazi”.
E, në një transmetim tjetër të Bukhariut: “pas çdo namazi obligativ”.
5. Transmetohet nga Muslimi në “Sahihun” e tij dhe nga Ebu Davudi dhe Nesaiu në “Sunen-ët” e tyre, nga Abdull-llah ibn Zubejr (r.a): “Thoshte pas çdo namazi, pasi jepte selam: La ilahe il-lall-llahu vahdehu la sherike lehu, lehul-mulki ve lehul-hamdu ve huve ala kul-li shej’in kadir…”.
Ibn Zubejri thoshte: “Resulull-llahu (a.s) i thoshte këto fjalë pas çdo namazi”.
6. Transmetohet nga Bukhariu dhe Muslimi, nga Ibn Abbasi (r.a): “Ngritja e zërit me dhikre, pasi njerëzit mbaronin namazin, ka ekzistuar që në kohën e Resulull-llahut (a.s)”. Ibn Abbasi thoshte: “E kuptoja kur përfundonin, teksa i dëgjoja!”
Dhe në një transmetim tjetër: “Nuk e dinim se kur përfundonte namazi i Resulull-llahut (a.s), veçse nga tekbiret”.
