Ne kohën e Ebu Bekrit kishte një thatësi të madhe në Medine, kështu që muslimanët me ditë nuk kishin ushqim. Njerëzit iu ankuan halifes, ndërsa ai tha: “Shpresoj që Allahu deri në fund të ditës do të na dhurojë një zgjidhje…” Para akshamit atë ditë erdhi një karavan i pasur tregtar që i takonte Othman Ibn Affanit. Kur e vendosi ushqimin në magazina, i erdhën tregtarët e Medinës dhe i thanë: “Do të japim dy monedha për atë që ti e ke paguar me një! Othmani u tha: “Jo, dua më shumë!” “Do të japim 3, 4, 5 …” i thonin tregtarët. Othmani kërkonte më shumë. Kur i thanë se nuk mund të japin më shumë se 7 dinarë, Othmani u tha se mallin do t’ia jap atij që ofron më shumë. Po kush mund të të jap më shumë se ne o Othman, kur ne jemi njerëzit më të pasur në Medine. Atëherë Othmani tha: “Allahu! Ai jep dhjetë herë më shumë apo edhe 700 herë më shumë! Ju kam dëshmitar se unë këtë mall ua dhurojë të uriturve të Medines!”
***
Në xhuzin e 15 të Kuranit e krahason dunjanë me ujin që e lëshon nga qielli dhe i ujit bimët të cilat thahen më vonë. Kjo është dunjaja, sikur uji: Sot je në një gjendje, nesër në një tjetër, ndërsa jeta kalon shpejtë, mu sikur uji. Mirëpo nga uji ka dobi kur ka masë. Andaj dunjasë gjeji masë, por mos u lidhe me të. Ndërto shtëpinë e përhershme dhe ji i bindur se Allahu jep aq shumë sa që mendja nuk ta merr. Kështu na mëson Kurani…
Opojanet ka hapur kanalin në Whats App dhe ju mund të na bashkoheni për të ndjekur lajmet tona BASHKOHU KËTU.
