Poetët jetojnë një jetë pak si më ndryshe
pa naze pa luks krejt thjesht
e ndjejnë dhembjen në heshtje
edhe kur bie gjethja e zverdhur në vjeshtë
Poetët ecin flasin ëndrrojnë më ndryshe
duke shkruar vargje sikur bëjnë dashuri
ëndjet e tyre si poezi i fusin në shishe
në detin e trazuar t’shpirtit me valë e stuhi
Poetët jetojnë pak si më ndryshe
të shpërqëndruar të shkretë krejt vet
të dashuruar në fjalën pa mëdyshje
gjithmonë një hap para kohës së vet
