Njerëzve
më së shumti dobi do t’u bëj urdhërimi në
të mirë dhe largimi nga e keqja. Nëse nuk mundemi me këshilla të mira atëherë të mos përkrahim asgjë që e dëmton moralin e përgjithshëm dhe
mirësinë e njerëzimit.
Dhe
largimi nga një shoqëri e cila nuk pranon kriteret e një shoqërie të mirë për
besimtarin do të thotë se shkon rrugës së Pejgamberit a.s
Kur
besimtarët nuk urdhërojnë në të mirë dhe
nuk largohen nga e keqja, atëherë në mesin e tyre humb sinqeriteti, nderi dhe
turpi.
I
Dërguari i Allahut s.a.v.s thotë: “Kush nga ju sheh një te keqe-le ta
ndryshoje me dore, e nëse nuk mundet këtë ta beje-atëherë me gjuhen e tij, e
nëse nuk mundet këtë ta beje-atëherë me zemrën e tij, porse ky është imani me i
dobët.’
Disa thonë se fjalët me
dorën e tij i referohet udhëheqësve, me gojën e tij dijetarëve dhe me zemrën e
tij njerëzve të thjeshtë.
Disa mendojnë se kjo i referohet secilit që mund të bëj
diçka për ta larguar të keqen.
I Dërguari i Allahut
s.a.v.s ka thënë: “Më të mirët janë ata që janë të dobishëm për njerëzit,
ndërsa më të këqijtë janë ata që i dëmtojnë njerëzit.
Allahu i Madhërishëm thotë:
“Ndihmohuni mes vete me të mira dhe në të
mbara, e mosni në mëkate e armiqësi.
Përshtati: A. D. Islampress
