Pas zgjedhjeve lokale në komunën e Sharrit, opinioni publik u përball me një deklaratë që ka ngjallur shumë reagime. Kandidati i Lëvizjes VETËVENDOSJE! për kryetar komune, z. Filiz Mustafa, ka bërë të ditur se në balotazhin e 9 nëntorit, Lëvizja në Sharr do të mbështesë kandidatin e Partisë Demokratike të Kosovës (PDK), z. Shaban Shabani.
Në pamje të parë, mund të duket si një vendim politik strategjik. Por kur e lexon me kujdes deklaratën, kuptimi i saj i brendshëm ngre pyetje serioze për parimet, qëllimet dhe drejtimin e politikës lokale në vend.
Kur qëllimi nuk është të fitosh, por të largosh
Në deklaratën e publikuar, ndër të tjera thuhet:
“Pushteti aktual komunal në Sharr duhet të shkojë. Kjo është premisa kryesore mbi të cilën bazohet vendimi ynë.”
Ky formulim i drejtpërdrejtë e zhvendos gjithë logjikën politike nga ndërtimi i alternativës, drejt një logjike negacioni dhe përjashtimi.
Në vend që të synohet ngritja e një programi më të mirë, apo përmirësimi i qeverisjes, qëllimi bëhet largimi i dikujt tjetër nga pushteti.
Në një demokraci funksionale, opozita ekziston për ta sfiduar pushtetin me ide, jo për ta rrëzuar për inat.
Dallimi midis “dua ta fitoj komunën që të shërbej më mirë” dhe “dua ta humbasë ai që është” është thelbësor — sepse i pari niset nga vizioni, ndërsa i dyti nga emocioni politik.
Koalicione që zbehin identitetin politik
Një tjetër element që ka nxitur diskutime është fakti se këtij vendimi i janë bashkuar edhe Koalicioni VAKAT nga komuniteti boshnjak dhe kandidati i pavarur goran, Nedzmidin Sejdilar.
Në teori, bashkëpunimi ndërkomunitar është pozitiv dhe i shëndetshëm për demokracinë lokale.
Por në këtë rast, motivi i deklaruar publikisht — “largimi i pushtetit aktual” — e bën marrëveshjen të duket më shumë si një koalicion i interesave të përkohshme, sesa si një platformë e përbashkët zhvillimi.
Në politikë, koalicionet janë të pranueshme vetëm kur ndërtohen mbi bazë të vlerave të përbashkëta dhe objektiva konkrete për qytetarët. Përndryshe, ato kthehen në bashkime të përkohshme që pas zgjedhjeve shpërbëhen pa lënë asnjë rezultat të matshëm.
Nga parimet tek pragmatizmi
Lëvizja VETËVENDOSJE! ka ndërtuar imazhin e saj në Kosovë si një forcë që ruan parimet mbi çdo kompromis. Pikërisht për këtë arsye, shumë qytetarë janë befasuar nga vendimi për të mbështetur një kandidat të PDK-së — parti që për vite me radhë ka qenë kundërshtare e drejtpërdrejtë politike e saj.
Ky vendim, pavarësisht se lokal, krijon perceptimin e një pragmatizmi të ri politik, ku parimet zëvendësohen me interesa momentale për “t’ia ndalur mandatin tjetrit”.
Nëse kriteri themelor i vendimeve politike bëhet kush duhet të largohet e jo çfarë duhet të ndryshojë, atëherë rrezikojmë të kthehemi në një cikël të pafund të rotacionit të pushtetit pa progres real.
Qytetarët nuk janë mjete për hakmarrje politike
Në fund, duhet kujtuar se qytetarët e Sharrit nuk janë mjete në lojën e interesave partiake. Ata kanë nevoja konkrete: infrastrukturë më të mirë, zhvillim ekonomik, shërbime cilësore komunale dhe punësim.
Asnjëra prej këtyre nuk arrihet duke e përkufizuar politikën lokale si betejë personale kundër dikujt tjetër.
Nëse politika shndërrohet në instrument për hakmarrje, atëherë humb fituesi — sepse humb qytetari.
Nuk është e habitshme që partitë bëjnë lëvizje strategjike. Por është e dëmshme kur këto lëvizje mbështeten në arsyetime të tilla si “pushteti aktual duhet të shkojë”, pa u shoqëruar me një vizion për atë që duhet të vijë më pas.
Sepse në fund, ndryshimi nuk matet me atë që largohet, por me atë që ndërtohet në vend të tij.
Opojanet ka hapur kanalin në Whats App dhe ju mund të na bashkoheni për të ndjekur lajmet tona BASHKOHU KËTU.
