Autor: Kasam Muhameti
Pas publikimit të një artikulli të sotëm në gazetën “Zëri”, për mosfestimin e vitit të ri në fshatin Bresanë, lajmi u përhapë në shumë portale e profile në internet.
ÇFARË MUND TË THEMI:
Banorët e kësaj ane, përkundër të metave eventuale, vite me radhë, përpiqemi që të krijojmë dhe të kultivojmë vetëdije njerëzore. Pra, mundohemi që t’i luftojmë dukuritë negative që na kanë kapluar. Çdogjë mundohemi ta bëjmë të zakonshme...
Edhe ndërrimi i viteve, nuk do të thotë se është ndonjë çështje e jashtëzakonshme, për t’i kushtuar aq rëndësi, sa për t’menduar deri në atë masë të tmerrshme, që disa netë të fillimvitit për t’i kaluar duke u çoroditur, me: lodhje të madhe pa gjumë natën, me dehje të rakisë ose narkomanisë, e duke “e disponuar” veten me muzikë të tejzhurmshme, e kërcim në valle, krisma të fishekëve e fishekzjarrëve (që për pasojë u gjymtuan njerëzit, bile humbën edhe jetën nga plumbat qorrë) etj.
Këto aspekte, me të cilat karakterizohet viti i ri në disa vende, në fakt, janë: dukuri të rrezikshme, prapambeturi të atyre që e konsiderojnë veten “të moderuar”, të cilat ndikojnë negativisht në shëndetin e fëmijëve dhe mbarëvajtjen e familjes në përgjithësi. Këto dobësi shoqërore, me këtë rast Bresana (meqë është në fokus), mundohet me tërë vetëdijen dhe potencialin e fituar kulturor t’i tejkalojë jo edhe aq lehtë, ngase: “Edhe atëherë kur duash të drejtohesh në binarë të mirëfilltë, dashakeqi s’të le rehat, mundohet të të bindë se s’je drejtuar mirë, mundohet të të çorientojë”. Bresana, shyqyr Zotit, është në binarë, e ka marrë drejtimin e duhur, dhe sikurse shumë sfida të tjera që i ka kaluar me sukses, me ndihmën e Zotit, do t’i kalojë edhe të tjerat eventuale. Edhe “kritikat” janë të dobishme, ngase ato na ndihmojnë që të jemi mirë, dhe të bëhemi edhe më mirë.
Jemi gati në majë të bjeshkëve të Sharrit, dhe si rrethinë e varfër, Kosova më shumë na ka parë hajrin, se sa që ia kemi parë.
Gyrbeti ishte gjallëria kryesore e kësaj ane, dhe ende ashtu është. Gyrbetçarët i duam t’i kemi afër edhe gjatë këtyre ditëve, dhe ca çaste të çmallemi me ta, nuk dëshirojmë që kur të vijnë në Kosovë t’ia mbathin andej e këndej… Prandaj, këto dhe shumë të tjera, janë mirësi, që duhet t’jenë shembull për të tjerët, e assesi, që dikush ndoshta i shtyrë edhe nga zilia, ndonjë vuajtje apo sëmundje shpirtërore, të shfaqë mëri apo urrejtje të panevojshme të kësaj ane dhe njerëzve bujarë të saj.
Për mirëkuptim: Kasam Muhameti, imami i xhamisë “muderris Rexhep Ismaili” në Bresanë.
(Shkrimi në këtë artikull nuk shpreh qëndrimet dhe opinionet e redaksisë së Portalit “Opoja.net“. E gjithë përgjegjësia e shprehjeve, bie mbi autorin e këtij opinioni).
Dërgoni edhe ju opinionin tuaj në këtë email: info@opoja.net)
